Mevalonzuur
Mevalonzuur
Kwantificeren van mevalonzuur in urine m.b.v. GC-MS
De kwantitatieve bepaling van mevalonzuur gebeurt op de gaschromatograaf gekoppeld aan een massaspectrometer met behulp van een zogeheten isotoopverdunningsmethode.
Voor de bepaling van mevalonzuur wordt 2H7-mevalonzuurlacton als interne standaard gebruikt. Mevalonzuurlacton wordt geëxtraheerd uit urine met ethylacetaat. Daarna worden de monsters gehydrolyseerd met natriumhydroxide tot mevalonzuur. Na derivatisering met BSTFA/PYRIDINE monsters gemeten op de GCMS in de positieve elektron impact-mode. Met behulp van de meegenomen ijklijn kan in urine de concentratie mevalonzuur berekend worden.
Soort en benodigde hoeveelheid materiaal
Voor het uitvoeren van deze bepaling is minimaal 1,5 ml urine nodig.
Verzendcondities
De verzendcondities van het materiaal zijn standaard en is te vinden onder Informatie over indienen aanvraag (paragraaf Materiaal).
Doorlooptijd
Deze analyse valt onder de categorie specialistisch metabool onderzoek.
Mogelijke interferenties
Er zijn geen interferenties bekend.
Referentiewaarden
Bijna alle referentiewaarden worden vermeld in de uitslagbrief. Voor meer informatie kunt u zich wenden tot de afdeling.
Ziektebeelden
- Mevalonacidurie
- HyperIgD-syndroom