"Dit wens je ieder kind toe"

De benen van Maik Hoegee (12) zijn niet even lang. Dankzij de operatie volgens een nieuwe methode met een magnetische, uitschuifbare beenpen, hoopt hij straks weer alles te kunnen doen.

Normaal gesproken laat Maik twee keer per dag de zwarte labrador Mila uit. Nu kan dat even niet. Maik zit in een rolstoel of loopt kleine stukjes op krukken, omdat zijn linkerbeen niet belast mag worden. Hij is één van de eerste patiënten in Nederland met een magnetisch uitschuifbare beenpen, als gevolg van een fors beenlengteverschil van 3,3 centimeter. Maik werd als baby geadopteerd uit Colombia en is waarschijnlijk geboren met dit verschil.

Helpen

Moeder Janine: “Er is hier de afgelopen maanden best wat veranderd. We hadden een zelfstandige puber in huis die naar vriendjes fietste, zelf limonade pakte en zijn eigen gang ging, nu is hij weer afhankelijk van Arjan en mij. Bij de kleinste dingen moeten we hem helpen. Naar de wc gaan, aankleden, traplopen… het zijn lastige bezigheden omdat op zijn linkerbeen geen druk mag staan.”
Arjan: “Toch valt dit nog mee. Aanvankelijk zou Maik een metalen stellage om zijn (te korte) been krijgen, de standaard methode bij kinderen met een beenlengteverschil. Aan die stellage zitten metalen pennen die verbonden zijn met het bot in het been; beetje bij beetje worden die pennen iets uit elkaar gedraaid, zodat het bot nieuw weefsel aanmaakt en het been langer wordt. We werden al klaargestoomd door het WKZ: Maik kreeg filmpjes te zien van patiënten, wij kregen medische uitleg over wondverzorging.”

Minder ingrijpend

Arjan vertelt verder: “Tot het ledemaat reconstructie team ons bij hen riep: er is een nieuwe techniek en Maik komt in aanmerking voor behandeling. Zonder twijfel hebben we besloten dat te doen.”
Janine: “Want we zagen er tegenop hem pijn te doen met het verzorgen van die open wonden. Met de nieuwe techniek zou het herstel minder in-grijpend verlopen. Omdat de pen in zijn bot komt, is er geen sprake van open wonden en nauwelijks kans op infectiegevaar. En, heel fijn, hij hoeft dus niet maandenlang een metalen stellage om zijn been.”

Computertje

Janine vervolgt: “De operatie was spannend. Niet alleen voor Maik en ons, ook voor de artsen. Met name voor orthopedisch chirurg dr. Ralph Sakkers die de operatie uitvoerde. Er kwamen zelfs artsen uit Duitsland en Oostenrijk bij vanwege hun ervaring op dit gebied. Vier uur waren ze bezig met opereren, dat verliep voorspoedig.”
Arjan: “De eerste zes weken na de operatie moesten we thuis een computertje met een magneet op Maiks bovenbeen zetten. Dat zorgde ervoor dat de pen, en daarmee uiteindelijk het bot en been, langer gemaakt kon worden. Dat moesten we twee keer per dag, drie minuten doen.”
Maik: “Ik mocht dan zelf dat zware apparaatje vasthouden. Nee hoor, dat deed geen pijn. Ik voelde niks.”

Karten

Janine: “Opmerkelijk toch? Want alles moest meegroeien: spieren, zenuwen, de huid. We gaan nu regelmatig terug voor controle om te zien of het bot inderdaad aangroeit. Tot nu toe gaat alles goed. Ook heeft Maik fysiotherapie om z’n spieren soepel te houden. Hij gaat weer naar school en doet alles, maar wel met onze hulp dus. Naar verwachting is in oktober zijn bot voldoende aangegroeid en mag hij zijn been weer belasten.” Maik: “Het eerste wat ik dan ga doen is karten met mijn vader. En fietsen.”
Arjan: “Het verloopt echt fantastisch. Het gaf soms best onzekerheid hoor, omdat het zo’n nieuwe behandeling is. Tegelijk wordt Maik daardoor extra in de gaten gehouden en worden wij als ouders echt overal bij betrokken, heel prettig. Dit wens je ieder kind toe met een beenlengteverschil.”
 

Volg het UMC Utrecht op Facebook.

Nieuwe behandeling

Het Wilhelmina Ziekenhuis had de Nederlandse primeur: hier is de eerste behandeling met een uitschuifbare magnetische beenpen uitgevoerd.

Volgens kinderorthopedisch chirurg dr. Ralph Sakkers, die de ingreep uitvoerde, heeft deze innovatieve behandeling grote voordelen voor patiënten als Maik (zie artikel hiernaast). “De patiënt met een inwendig uitschuifbare beenpen heeft niet maandenlang een oncomfortabele metalen stellage om het been heen. Bovendien is er minder kans op infectiegevaar omdat bij deze nieuwe methode niet vier of meer metalen pinnen maandenlang vanuit het botbeen door de huid naar buiten komen.”

Het WKZ heeft een multidisciplinair ledemaat reconstructie team dat het grootse deel van de kinderen met complexe ledemaatafwijkingen in Nederland behandelt. Per jaar worden ongeveer vijftig kinderen behandeld met een beenlengteverschil. Deze nieuwe behandelmethode is geschikt voor kinderen met een fors beenlengteverschil.

dr. Ralph Sakkers, Kinderorthopedisch chirurg