De aanmeldingen rezen door corona de pan uit bij Rintveld, een afdeling van zorgorganisatie Altrecht die is gespecialiseerd in diagnose en behandeling van eetstoornissen. Kinder- en jeugdpsychiater Nicole Becking noemt corona een snelkookpan. “Vanwege het directe contact zagen docenten en klasgenoten vóór corona bijvoorbeeld eerder of iets niet in de haak was met een leerling. Maar dat veranderde toen de scholen dicht moesten. Wij zagen de ernst van de problemen verschuiven doordat jongeren later bij ons kwamen.”

Extra bed

Wie niet eet, overlijdt op den duur. Om dat te voorkomen, kan een acute opname noodzakelijk zijn waarbij een jongere als het echt nodig is, sondevoeding krijgt. Het UMC Utrecht kan daarvoor dankzij de financiële steun onder meer een extra bed reserveren. “Dat lijkt misschien niet veel, maar bij elkaar telt heel Nederland hiervoor maar ongeveer twintig bedden”, zegt kinder- en jeugdpsychiater Renate Floor-Siebelink. “We vinden uiteindelijk altijd ergens een bed, maar dat gaat soms ten koste van de ruimte en specialistische aandacht die iemand nodig heeft. Dankzij dat ene bed worden de wachttijden korter.”

Verkorten wachttijd

Het verkorten van de wachttijd is onderdeel van een plan om de acute druk op de jeugd-GGZ te verminderen. Daarvoor stelde het Rijk landelijk 50 miljoen euro beschikbaar, bedoeld om regionaal te verdelen. Het Utrechtse plan krijgt ruim vier miljoen euro, tot vreugde van beide jeugdpsychiaters. “Het is fijn, we kunnen de komende anderhalf jaar veel nieuws uitproberen”, zegt Becking. Ze hoopt daarnaast op structureel geld. “We willen duurzame veranderingen realiseren. Vooral het verder van de grond krijgen van samenwerking vraagt om een lange adem.”

Nieuw onderzoek

De extra bijdrage maakt het mogelijk een crisisopname beter te organiseren.

Wanneer de opname korter is, kan iemand eerder naar huis. Het UMC en Altrecht onderzoeken hoe dat bereikt kan worden. “We gaan alle betrokkenen bevragen - jongeren, hulpverleners, ervaringsdeskundigen, ouders - om te achterhalen wat helpend is en wat er nodig is om iemand sneller in zijn of haar vertrouwde omgeving terug te krijgen.” 

De partners willen ook manieren achterhalen voor het soepeler laten verlopen van de moeilijke eetmomenten. Renate Floor-Siebelink: “Een behandeling is heftig en bezorgt een jongere veel stress. Een virtual-realitybril voor bijvoorbeeld het doen van ontspannende spelletjes zou hierin mogelijk een rol kunnen spelen.”

Intensieve thuishulp

Voor volwassenen in een crisissituatie bestaat er intensieve thuishulp, voor jongeren is dit minder gebruikelijk. Nicole Becking: “Ik zou jeugdzorg eerder gezinszorg willen noemen: niet alleen de jongere, het hele gezin zit in de knel. Een verpleegkundige zou thuis ondersteuning kunnen bieden bij lastige momenten tijdens het eten. We willen zoveel mogelijk informatie en deskundigheid bij elkaar brengen om de beste keuzes te kunnen maken.”

En daarvoor is samenwerking zo belangrijk, ook met partijen als Koos Utrecht en Spoor030, die specialistische jeugdhulp in de stad verzorgen. “We verlangen van ouders dat ze hun netwerk aanspreken voor ondersteuning, dus moeten we zelf het goede voorbeeld geven.”

Mooie resultaten

Beide collega’s verheugen zich op de komende 18 maanden, ze zijn hoopvol over mooie resultaten. “De specifieke zorg rondom een gezin met een kind met ernstige eetproblemen piept en kraakt nu soms, ik ben tevreden wanneer de organisatie daarvan een geoliede machine wordt.”

Renate Floor-Siebelink herinnert zich een moeder die vertelde over haar overleden kind. “Ze konden nergens terecht met de problemen. Zo’n verhaal grijpt je aan en vormt een drijfveer voor het streven naar verbetering. Ik hoop dat we flink vooruitgang boeken rondom het organiseren van de ondersteuning voor gezinnen. Daarmee nemen we ze echt zorgen uit handen.”

Meer informatie over de plannen voor de acute jeugd-GGZ vindt u op de website van de gemeente Utrecht.